17 juli 2012

WRANG EN WEEΪG

orgelakkoorden smelten
in gesproken woorden
warmend rond een spil

het kerkhaantje glanst
klokken beieren
de tijd staat even stil

een smalle lichtstraal
strijkt zich troostend neer
over de waan van de dag

op het wrange, weeë
het gewemel van vragen
over de gestorven lach

© Hilly Nicolay
17 juli 2012

2 opmerkingen:

  1. hoe mystiek en onbetaalbaar dat soort momenten hilly!!

    heerlijk je w... en wr... woorden, ik hou van onaf, dat zijn ze hier ook weer, gaaf gevonden:-)

    u begrijpt: ik heb het zeer graag gelezen!!

    groet en geniet van vandaag!!

    enrico

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Enrico,

    Fijn dat je kwam lezen en dat je het gedicht kunt waarderen.
    Doet goed.

    Hartelijk dank en een groet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen